Tag Name

Εγκύκλιος ΥΠΕΣ - Άρθρο 53 Ν. 4674/2020 Τροποποίηση διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα ως την δυνητική αργία, την αναστολή άσκησης καθηκόντων και την υποβολή ενστάσεων..

Αναφύεται διοικητική διαφορά, η οποία υπάγεται στην ακυρωτική αρμοδιότητα των Διοικητικών Εφετείων, από την προσβολή πράξεων που αφορούν στην επιβολή πειθαρχικών ποινών στο προσωπικό που συνδέεται με το Δημόσιο ή με τα Ν.Π.Δ.Δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και κατέχει οργανική θέση. 

Παροχή οδηγιών για την διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (Ε.Δ.Ε.) σύμφωνα με το άρθρο 126 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν.3528/2007), όπως έχει αντικατασταθεί και ισχύει.

Ένορκη διοικητική εξέταση (Ε.Δ.Ε.) ενεργείται κάθε φορά που η υπηρεσία έχει α) σοβαρές υπόνοιες, δηλαδή πληροφορίες αξιόλογες και σημαντικές ή β) σαφείς ενδείξεις, δηλαδή σοβαρές ενδείξεις που είναι καταρχήν πειστικές, για την διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος. Σκοπός της ΕΔΕ είναι η συλλογή στοιχείων (όχι άτυπη όπως στην προκαταρκτική εξέταση) για τη διαπίστωση: i) της τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος, ii) τον προσδιορισμό των προσώπων που τυχόν ευθύνονται και iii) τη διερεύνηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες αυτό έχει τελεστεί, μεταξύ των οποίων και τη διερεύνηση των στοιχείων της υπαιτιότητας και του καταλογισμού (άρθρο 106 Υ.Κ.). Η ΕΔΕ αποτελεί ανακριτική μέθοδο μεταξύ της προκαταρκτικής εξέτασης (άρθρο 125) και της πειθαρχικής ανάκρισης (άρθρο 127), με την οποία διευκολύνεται η διοίκηση για τυχόν εντοπισμό παραπτωμάτων και υπευθύνων, ώστε στη συνέχεια να κινηθεί, αν χρειασθεί, η πειθαρχική διαδικασία.

Για την στοιχειοθέτηση της έννοιας του πειθαρχικού παραπτώματος απαιτείται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση αντικειμενικά μεν η παράβαση του υπαλληλικού καθήκοντος με συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις του υπαλλήλου, υποκειμενικά δε η ύπαρξη υπαιτιότητας και η ικανότητα προς καταλογισμό. Δεν συντρέχει υπαιτιότητα του υπαλλήλου, αν αυτός, κατά το χρόνο τέλεσης των ενεργειών ή παραλείψεων που στοιχειοθετούν την αντικειμενική υπόσταση κάποιου πειθαρχικού παραπτώματος, στερείτο της ικανότητας προς καταλογισμό, πράγμα και το οποίο συμβαίνει και όταν ο υπάλληλος, κατά τον ανωτέρω κρίσιμο χρόνο, έπασχε από ψυχική νόσο, η οποία τον καθιστούσε ανίκανο να αντιληφθεί τον παραβατικό χαρακτήρα της συμπεριφοράς του.